Tufan Oncesi'ne ait kültürün izleri yokediliyor - 2

Allah'a tapınma olgusu, yerini, daha sonra Tasavvufi dü­şüncenin temelini oluşturacak olan, "'Tanrı - Evren - İnsan Üçlemi"nden oluşan "Varlığın Birliği İlkesi"ne bıraktı. Sün­ni Müslümanlar bunu bir sapkınlık olarak nitelediler. Fakat Batıni çalışmalar bir kez başlamıştı... Ve hızla dünyanın çeşit­li yörelerine yayılıyordu...

Bu batini felsefe özellikle Arapkir'in zorla Müslüman yaptıkları toplumlar arasında büyük bir taraftar buluyordu. Bu yeni sistemle Zerdüşt İranlılar ve Şamanist Türkler İslâm'a çok daha kolay ayak uydurabildiler. Çünkü bu yeni sistemin içinde kendi eski geleneksel inançlarından da bir şeyler bula­biliyorlardı.

İslâmiyeti kabul eder görünen İskenderiye Okulu men­supları daha önce Mısır'da eğitilen Fisagor ve Ellatun'un eserlerini yaymaya başladılar. Büyük Eizoterik birikim artık filozofların felsefi çalışmalarında hayat buluyordu... Ezoterik birikim sembollere büründürülerek filozofların felsefi yazıla­rında yaşamaya başlamıştı.

Eski İskenderiye Okulu'nun rahipleri tarafından başlatı­lan ve daha sonraları Yeni Eflatuncu Filozoflar ismini alan bu grubun etkisi kuşaktan kuşağa sürmüştür. Onların görüşlerin­den etkilenen birçok kişi ve gruplar olmuştur. Bazı filozoflar bu akıma ''Tasavvuf" ve kendilerine de "Sufi" adını verdiler.

Yunanca "Sofos" sözcüğü: "Akıl, hikmet ve bilgelik" anlamı­na gelir. Aynı kökten gelen "Sufi" kelimesi de İskenderiye Okulu yandaşlarınca, bu anlamı nedeniyle seçilmiştir. Böylelikle "Sufîzm" ortaya çıkmış bulunuyordu.

Temelinde Ezoterik Öğreti bulunan Sufizm, İslâmiyet içindeki dinsel motifler altında gittikçe güçlenen bir ekol ol­du. Basra'da, Bağdat'ta, Kudüs'te ve Anadolu'nun pekçok yöresinde hızla yayıldı. Tüıkler'in Müslümanlığa geçişinde de bu batini çalışmalann çok büyük bir etkisi olmuştur.

Günümüz'deki Mısır

Günümüzde İslâmiyet Mısır'ın resmi devlet dinidir. Hali­fe Ömer döneminde başlayan İslâmlaştırma hareketiyle bu­gün Mısır Müslümanlaştırılmış durumdadır. Eski mabetler zaten daha o dönemlerde kapanmıştı. Daha sonraları İskenderiye Okulu mensuplarınca başlatılan ça­lışmalardan da bugün geriye hiç bir şey kalmamıştır. Onlar da Demir Çağ'ın öğütücü dişlileri ansanda tarih sahnesinden çoktan silinip gitmişlerdir.

Mısır'dan geriye, rüzgarda savrulan kuru dallardan ve taş yapılardan başka bir şey kalmamıştır. Aynen Tevrat'ın Zekerya Bölümü Bab 10/11 'de önceden söylenmiş olduğu gibi, Mısır asasını artık kaybetmiştir:

Ve sıkıntı denizden geçecek ve denizde dalgaları vuracak ve Nil'in bütün derin yerleri kuruyacak ve Aşur'un kibri kırılacak ve Mısır'ın asası elinden gidecek.

Asa: Tüm Ezoterik Geleneklerde güç ve kudret sembolü olarak kullanılmıştır. Ancak asa, sadece bir sembol değil, ay­nı zamanda enerji çeken ve dağıtan bir obje olarak da kulla­nılmıştır. Mısır'ın asasını kaybetmesi ise. bir zamanlar sahip olduğu bilgeliği ve majik çalışmalarını yitirmesi anlamına gelmektedir.

Fakat her şeye rağmen hâlâ Mısır'ın eski dönemlerine ait gizlerin farkında olan ve bunları büyük bir sadakatle saklayan rahipler vardır. Bunlar günümüzde gözler önünde değildir. Bilinen bir mabetleri de yoktur. Onları bulmak gerçekten son derece güçtür. Eğer bulabilirseniz size hâlâ eskinin hatıralarıyla ilgili kısıtlı da olsa bir şeyler anlatabilirler. Bakın bugün Mısır'da yaşayan ve eski inisiyatik bilgi geleneğini hâlâ içinde yaşatan bir rahip, Antik Mısır Tanrıları için neler söylüyor:

- Ezoterik olarak, Neterler: Evren'in dışından bizim halklarımız olan Amonitlere ve kuzenlerimiz olan Tutsi halklarına geldikleri kaynağı ifade eder.

Amonitler, dağlık kayalara ateşten parmaklarıyla yazılar işlemiş­ler, kanatları olmadan gökte yol almışlar, düşünceleriyle nehirle­rin yollarını değiştirmişler ve bizlere ve kardeşlerimize köken ve büyük maji bilgisini aktarmışlardır. Ana vatanlarımızda ataları­mız "Işıltılı Olanlar"la evlenip orada yaşamışlardır. Gittiklerinde halklarımızın ataları büyük üzüntü duymuş. Onlar vahşilerin ge­leceğini önceden bildirmişlerdi, Vahşilerin liderlerinin kötü adı­nın kutsal diyarlarda Tanrı'nın adı gibi duyulacağını önceden bi­liyorduk. Ancak günü gelince onlar da, Işıltılı Olanlara boyun eğecekler. Onlar şimdilik saklı olmakla birlikte, bir kez daha halkımızla buluşacak ve yeni bir çağ başlayacaktır. Beyanın sonu­dur.

Bu metinde sözü geçen "Işıklı Varlıklar" kimlerdir? Bu­na, ilerleyen bölümleri içinde birlikte bir cevap bulmaya çalışacağız. Şimdilik sadece şunu vurgulamak isti­yorum ki, bir zamanlar bu yörelerde yaşanmış olanlar. Klasik Tarih bilgilerimizle hiç uymayan bir özellik gösterir. Aynen bir zamanlar Orta Asya'da yaşananlar gibi...

Ancak bir zamanlar burada yaşananları ve burada yaşa­yanların kültürünü günümüze kadar taşıyabilecek yazılı kayıt­ların maalesef büyük bir bölümü yukarıda sözünü etmiş oldu­ğumuz gibi yakılıp yokedilmiştir. Bu nedenle bazı sulara bel­ki de hiç bir zaman ulaşamayacağız!...